***ARDAHAN

Ardahan ne güzelsin
Ovanın içindesin
Her yanın çayır çimen
Dünyada yoktur eşin

Çaylarda kazlar yüzer
Dağlarda mallar gezer
Akşama gün enende
Hepisi köye döner

Köylerin yaylalari
Tütüyor bacalari
Ot sarmiş görünmüyor
Yaylanın yoli hani

Ardahan ovasında
Külül çok tarlasında
Kocalttuh Özekleri
Yemeduh zamanında

Akıyor Kura nehrin
Suların serin serin
Gençlerin göçüp gitmiş
Boş kalmış tüm köylerin

Ardahan oy Ardahan
Güzeli bol Ardahan
Biz kaldık gurbet elde
Hasretin zor Ardahan
BEKLE BİZİ ARDAHAN

**Şiir-2

****ÜZÜLME KÖYÜM
(Dedegül’e ve babama)

Daha ben küçüktüm köyden ayrıldık
Babam, annem, dedem, iki kardeşim
Göçümüz yüklendi şehir’e geldik
Daha sana doyamadan ayrıldım köyüm
Çocukluğum senle kaldı gelmedi köyüm

Şehir çok büyüktü, yüz köy kadardı
Ne koyunu ne de kuzusu vardı
Dediler ki onlar köyünde kaldı
Hayalimde düşümdesin inan ki köyüm
Seni asla unutmadım unutmam köyüm

Zaman geçti yaşım elliyi aştı
Çoluğum çocuğum boyumu geçti
Hasretin gönlüme doldu da taştı
Sana bir gün döneceğim üzülme köyüm
Gelip sende öleceğim üzülme köyüm

Not:Bu şiirde babam Hacı Temur’un hiç bitmeyen Dedegül hasretini anlatmaya çalışmıştım.Bize de ondan geçti herhalde.Babam en sonunda muradına erdi, köye yazlık bir ev yaptı.Hayalini gerçekleştirmiş olmanın mutluluğunu yaşıyor.
Darısı diğer Dedegüllülere.

Sözler: Gökhan Temur
Kültür Ve Turizm Bakanlığı Ses Sanatçısı
temur63@hotmail.com