ARDAHAN'IN İKİ ÜLKE VE BİR ÖZERK CUMHURİYETE SINIR OLDUĞUNU BİLİYOR MUSUNUZ?!..

Ve bugün %80’i geçen enflasyon sonucu parası pul olan ülkemizden parası daha değerli hale gelen aynı ülkenin komşu olduğu Ardahan’a Gürcistan ve Ermenistan’ın yanı sıra bir de Özerk bir bölgenin sınır olduğundan haberiniz var mı?

Evet, her geçen gün daha da zor bir döneme giren ekonomisi dolayısıyla dün Nataşa dediklerine bugün müşteri gözüyle bakan ve başta Denizbank olmak üzere birçok arazisinin ödenmeyen borçlar yüzünden bankalar tarafından hacizli olduğu ve hacze çıkarılan arazilerin sahiplerine ya da Türklere değil, yabancılara satıldığı Ardahan’a iki ülkenin yanı sıra bir de Özerk bir bölge sınır.

Biri demiryolu olmak üzere Posof Türkgözü (Badele) ve Çıldır Aktaş Gümrük Kapıları olan ama yıllardır açık olmalarına karşın başta bir türlü delinmeyen Posof Ulgar dağı tüneli ile Çıldır (Mozoret) Aşıkşenlik tüneli ve bölünemeyen yollar olmak üzere onca sorun nedeniyle beklenen ithalat, ihracatın olmadığı, durağı olmazsa da Çin’den gelip, Kafkaslara uzanan Kars demiryolunun geçtiği, Bakü-Tiflis-Ceyhan Boru Hattının yanı sıra Tanap petrol ve doğalgaz boru hatlarının Türkiye’ye ilk giriş kapısı olan ama bu boru hatlarının geçtiği Posof, Damal ve Hanak’ın hala doğalgazsız olduğu Ardahan’a iki ülkenin yanın sıra birde Özerk bir cumhuriyet komşu.

Ardahan’a sınır olan ve Türkgözü ile Aktaş Gümrük kapılarının açıldığı Gürcistan’ın Acara Özerk Cumhuriyeti Artvin’ın yanı sıra  Ardahan’a sınır bir özerk cumhuriyettir.

Gürcistan’ın güneybatı kesiminde yer alan özerk cumhuriyet. Yönetim merkezi Batum’dur. Türkiye’nin hemen kuzeydoğusunda Artvin ve Ardahan illeri sınırında yer alır. Artvin’in Kemalpaşa ilçesinde bulunan Sarp Sınır Kapısı Batum’a açılır.

Bir süre Osmanlı İmparatorluğu yönetiminde kalmış olan Acara Özerk Cumhuriyeti, 1921’de imzalanan Kars Antlaşması’nın bir sonucu olarak Acara Özerk Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti adıyla kurulmuş, Sovyetler Birliği’nin dağılıp Gürcistan’ın bağımsız olmasından sonra bugünkü adını almıştır. Gürcistan’ın merkezî yönetimine tabi olan Acara Özerk Cumhuriyeti, Türkiye ile tarihî, dinî ve kültürel yakınlığa sahiptir. 1921 Kars Antlaşması metnine göre Türkiye, bölgeyi dinî toplulukların bütün haklarını garanti altına alan geniş bir yönetimsel özerkliğe sahip olması ve Batum limanından vergisiz şekilde serbest ticaret yapabilmesi koşuluyla Gürcistan’a bırakmıştır.

Büyükşehir, bütün şehir ya da eyalet sistemi yönetim şekline uyar mı, uymaz mı diye tartışılan ama Ardahan’a sınır olan idari yönetim birimlerinin yanı sıra 9 bölge ve başkent Tiflis ile 2 Özerk bölgeden oluşan SSCB’de ayrıldıktan sora ortaya koyduğu her geçen gün biraz daha iyileşen demokratik işlev, adalet ve hukuk sistemiyle hem insan haklarına hem de ekonomisine büyük kazanç sağlayan Gürcistan 60 yıldır kapısın da beklediğimiz Avrupa Birliğine girmeye en yakın ülkeler arasında bulunmakta.

Geçtiğim gün telefonla görüştüğüm, aynı zamanda Türkiye Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliği Başkan yardımcısı olan Ardahan DSYB Başkanı, Veteriner Hekim Yunus Baydar’ın dikkat çektiği ve bizim, “Baydar: Avans Almayın” başlığı ile verdiğimiz haberi yaparken,  Baydar ve 35 yılı geçmeye başlayan gazetecilik hayatım boyunca O haber gibi yüzlerce haber, yorum yazan benim kime seslendiğimi düşündüm.

Çünkü aslında bana göre dron satmak için “çekirge istilasına uğradı” denen ama aslında çevresini saran beton siteler blokların istilasına uğrayan Ayçiçeklerin yetiştiği tarlaları satanın aynı köylü olduğunu da düşünüyordum.

Evet, sarılaşan sendikaların, yazın saz, kışın kaz etkinlikleri dışında STK’cılık yapmayanların tabela dernekçilik denen sivil toplum örgütçülüğünün yapıldığı, Barolar Birliği başta olmak üzere, onca aydını temsil ettiklerini iddia eden kurum ve kuruluşların bile suspus olup üç maymunu oynadığı ülkede köylünün su parasına satılan süt için değil,  eylem yapmasını aldığı erken avansı almamasını istemek ne kadar etkili olur bilmem.

Çünkü yolu olmayan yaylaya çıkmaya hazırlanan köylü ve çiftçinin, yani hayvanının bakım yükünü eşinin üzerine yıkan, çocuğuna çobanlık yaptıran, kentte kahve köşelerinde pinekleyen, köyde ya çeper dibinde, ya da küf kokan köy bakkalında dedikodu yapan, kirli şapkasıyla oynayarak zaman geçiren köylünün devrimci değil, eylemci köylü olmasını bekler misiz?…

Bilmem ama benim bildiğim köylü o sizin bildiğiniz köylü değil, atadan dededen kalma, üzeri metrelerce toprakla örtülü ahırlarda yaptığı hayvancılıkla, kilosunu bir bardak çaya bir yıl öncesinde mandıracıya teslim eden köylüdür.

Ve benim bildiğim, “köylü eylem nedir, nasıl yapılır?…” bilmediği gibi kendi hakkını bile aramaktan aciz, meydanlara getirdiği bir ineğini oradaki kimsenin “Siz burada ne iş yaparsınız?” diye sormadığı ve havadan para kazanan cambazlara kaptıran köylü olduğunu iyi biliyorum.

Bu nedenle şaptan hayvanları telef olan, kaba yem bulmakta zorlanan ve memurlarımız, esnaflarımız gibi bankalarca haczedilen köylü de ben bir eylem, bir hak arama hareketi ya da litresi su parasına alınmasına neden olan sütün gerçek değerini bulması için avans almayın demenin çokta fayda sağlamayacağını biliyorum.

Ve “Yok sen yanılıyorsun?” diyenleriniz varsa o zaman sorumu yeniliyorum;

Hani nerede o eylemci ruhlu köylü?

Hele gösterin bana bir fotoğrafını çekip, haber yapayım…